زنبور زرد
زنبور زرد یا زنبور زرد اجتماعی نوعی زنبور بی‌عسل است که در سرده Vespula و Dolichovespula قرار دارد. اغلب زنبورهای این سرده ، به رنگ سیاه و زرد یا سفید و سیاه هستند و گاهی خطوط موجود بر روی شکم آن‌ها به جای سیاه ، قرمز می‌باشد . زنبور زرد با نشانه‌هایی مشخص مانند اندازه کوچک ( مثل زنبور عسل )، زندگی اجتماعی ، پرواز سریع و سو به سو به هنگام فرود ، به آسانی قابل شناسایی اند . جنس ماده این زنبور نیش دردناکی دارد . زنبورهای زرد با وجود آنکه از انسان‌ها بیزارند اما در مقابل ، دشمن حشرات مضر و آفات نیز هستند .
ویژگی‌های ظاهری
زنبورهای زرد به سبب جثه و در ظاهر بسیار به زنبورهای عسل شباهت دارند اما در واقع از زنبورهای وحشی هستند . طول یک زنبور زرد کارگر بطور متوسط 12 میلی‌متر ( نیم اینچ )، با خطوط متناوب به رنگ سیاه و زرد ( گاهی سیاه و قرمز ) بر روی شکم ، و طول یک زنبور ملکه 19 میلی‌متر با طرح متفاوت بر روی شکم است . زنبورهای زرد کارگر غالباً با زنبورهای عسل اشتباه گرفته می‌شوند اما از تفاوتهای این دو این است که زنبور زرد ، موهای قهوه‌ای ندارد و گرده گل حمل نمی‌کند و پاهای پشتی اش نیز مو ندارد . آن‌ها مجهز به نیش نیزه شکلی هستند و به هنگام نیش زدن ، این عمل را مکرراً انجام می دهند تا به دشمن آسیب برسانند . گاهی نیز نیش در بدن دشمن باقی می ماند و از بدن زنبور جدا می‌شود . زهر زنبور زرد و زنبور عسل ، مگر در صورت حساسیت ، بندرت کشنده است .زنبور زرد آرواره‌هایی قدرتمند برای جویدن سایر حشرات و خرطومی برای مکیدن شهد میوه‌ها دارد و در درختان ، بوته‌ها یا در مکانهای دارای حفاظ مثل سوراخهای دیوار یا کف خانه ، اتاقهای زیر شیروانی ، ایوان‌ها و کپرها و برآمدگی‌های لب بام ، سوراخهای موجود در زمین یا در لانه جوندگان لانه‌سازی می‌کنند . آن‌ها لانه را از فیبر چوبی که آن را بشکل خمیر می جوند می سازند . از خویشان نزدیک زنبور زرد ، زنبور سرخ می‌باشد
